تعیین بهترین منعقدکننده قبل از ازن‌زنی و بعد از ازن‌زنی جهت پیش‌تصفیه فاضلاب بیمارستانی (مطالعه موردی: بیمارستان سبلان شهر اردبیل)

زمینه و هدف: فاضلاب‏های بیمارستانی که دارای عوامل بیماریزا ، مواد دارویی و سمی می‏باشد، تخلیه آن‏ها در چاههای جاذب یا شبکه فاضلاب شهری منجر به بحران آلودگی منابع آب می‏شود، بنابراین لازم است که فاضلاب بیمارستانی قبل از تخلیه تصفیه گردد. هدف از این مطالعه تعیین بهترین منعقد‏کننده قبل و بعد از ازن‏زنی جهت پیش‏تصفیه فاضلاب بیمارستانی می‏باشد. روش کار: در این مطالعه از سیستم آزمایشگاهی شامل مولد ازن با ظرفیت go3/h5/ 15، راکتور واکنش با حجم یک لیتر و دستگاه جارتست با استفاده از منعقدکننده آلوم، کلرورفریک و پلی آلومینیوم کلراید (PAC) استفاده گردید. پارامتر مورد بررسی کدورت بود که بر اساس کتاب روش‏های استاندارد برای آزمایش‏های آب و فاضلاب اندازه‏گیری گردید. یافته‏ها: نتایج نشان داد که PAC به عنوان بهترین منعقدکننده قبل از ازن‏زنی فاضلاب بیمارستانی، با دوز 200 میلی‏گرم در لیتر همراه با پلی الکترولیت کاتیونی با دوز 1 میلی‏گرم در لیتر راندمان حذف کدورت را 2/99 درصد حاصل نمود. بعد از ازن‏زنی فاضلاب بیمارستانی، آلوم به عنوان بهترین منعقدکننده با دوز 200 میلی‏گرم در لیتر همراه با پلی‏الکترولیت کاتیونی 3/0 میلی‏گرم در لیتر راندمان حذف کدورت را 98/97 درصد حاصل نمود. نتیجه‏گیری: PACو آلوم به‏ ترتیب به عنوان بهترین منعقدکننده قبل از ازن‏زنی و بعد از ازن‏زنی فاضلاب بیمارستانی مشخص شدند و همچنین ازن‏زنی دوز مصرفی منعقدکننده‏ها را پایین آورد.